Week 4 zit er op. Na vrijdagavond zo'n 9 km te hebben gelopen, bleek Ton er zaterdag de voorkeur aan te geven om de 'beginners' training te geven, dus heb ik de 'gevorderden' gedaan. Naar het Beatrixpark, 1 van m'n favoriete plekken met diverse soorten ondergrond en natuurlijk de heuvel. Zelf de oefeningen niet meegedaan maar al met al toch zo'n 5 km in- en uitgelopen met de groep. Op zich mooi en het voelde goed maar in de wetenschap dat ik dinsdag, donderdag en vrijdag al had gelopen en dat voor zondag nog een lange duurloop op het programma stond, ook wat twijfel. Rust is immers belangrijk.
In de loop van de zaterdag nog naar de winkel geweest voor wat energiedrank en -repen om de zondagloop beter te 'verteren' en ook te oefenen in het eten gedurende het lopen. De wekker op tijd gezet ('s middags nog naar Syl's ouders, dus ik moet tijdig terug zijn) en rond 08.00 uur vertrokken van huis. Ik had zaterdagavond al een parcours uitgetekend van zo'n 26.5 km met veel natuur en dijken (klik op plaatje voor vergroting). Daarnaast in het achterhoofd me 3 'opdrachten' meegegeven:
* tempo mocht iets hoger dan vorige rustige duurlopen (die gingen in 6.30 de km)
* ademhaling echter wel gecontrolleerd houden
* en focussen op het 'hier en nu'
Om kort te gaan: het ging heel goed!!! Zeker de eerste 22 km. Sleutel was m'n ademhaling. Een paar jaar geleden was ik erg met hartslag en hartslagmeter in de weer maar dat werd me te 'mechanish' (veel kijken op je klokje...). Nu loop ik vooral op ademhaling in combinatie met beenritme:
* ritme in/uit gelijk met beentempo = maximaal. Alleen laatste stuk wedstrijd / snelle interval. Hartslag ligt dan boven de 175
* 2 pufjes in / 2 pufjes uit gelijk met beentempo = wedstrijdtempo 10 km (of laatste paar km van langere wedstrijd). Hartslag ligt dan ergens tussen de 160 en 175
* 4 pufjes in / 4 pufjes uit (dus: in-2-3-4, uit-2-3-4): rustig duurtempo.
Dit 4/4 ritme kon ik ruim twee uur volhouden terwijl ik wist dat m'n tempo een stuk hoger lag dan de vorige duurloop. En door te focussen op m'n ademhaling, in combinatie met aandacht voor natuur en contact met de grond, dank voor de tip Helen :-), vloeide de ene km na de andere in elkaar over. Wind, natuur, dijk, water, zonnetje. Perfect. Ik had het gevoel dat de aarde onder m'n voeten doordraaide :-) en tijd was geen issue. Ik zag de punten waar ik naar toe moest lopen vaak al van verre (de dijk, de woontoren in de Havenkom) maar had nooit het gevoel 'wat duurt het lang'.
Kortom: als ik dit gevoel EN tempo mee kan nemen naar Rotterdam dan ben ik zeer tevreden. Laatste stukje werd het doorharken (tja, ik ben er nog niet helemaal klaar voor.....) maar uiteindelijk deed ik er even lang over als vorig weekeind maar liep wel 3 km meer. Dat bracht het gemiddelde tempo op 5.45 m. de km.
Komende week zakt het aantal kilometers om het lichaam wat rust te geven, al is dat natuurlijk relatief. Dus op naar week 5!
2 opmerkingen:
met al die pufjes lijkt het op een zware bevalling;0)
Gelukkig heb je ervan genoten.
Blijf volhouden, wie weet sta ik langs de 'lijn' in Rotterdam.
peterter
:-)
He Peter, gepuf valt gelukkig wel mee.... Maar, ik probeer wel een ritme te zoeken voor kadans.
En... als je tijd vindt om naar Rotterdam te komen, dan lijkt me dat natuurlijk heel leuk!
Een reactie posten