Veel aandacht voor blootvoetslopen

Blootvoetslopen staat volop in de belangstelling. Niet alleen door 'de geboren renner' maar ook door de resultaten van (de op het boek geïnspireerde?) onderzoek. Een publicatie in Nature kreeg o.a. in het NRC en de Volkskrant veel aandacht. Essentie is daarbij niet zozeer het lopen op blote voeten maar de voorvoet landing (waarbij overigens de hak wel de grond kan raken maar niet als eerste). Dit laatste wordt bemoeilijkt door het reguliere loopschoenen concept dat gericht is op demping en een dikkere hak om een haklanding mogelijk te maken daar waar iemand die blootvoets loopt al snel zal merken dat een haklanding ongemakkelijk of zelfs pijnlijk is.

Hieronder een aardig filmpje van Nature over de resultaten over het onderzoek. In de dagbladen werd overigens wel een genuanceerder beeld geschetst: kern van de boodschap was niet dat nu bewezen is dat voorvoetlanding beter is dan haklanding, maar dat het gangbare hardloopschoenen concept in ieder geval niet staande blijft en dat de loper vooral naar z'n lichaam moet luisteren om uit te vinden wat het beste werkt. Of zoals Bert Otten, hoogleraar neuromechanica en prothesiologie aan het UMC Groningen het in de VK verwoordde: "De oplossing zit niet in de schoenen, maar in de loper zelf. Bij het hardlopen moet je het gevoel krijgen dat alles klopt, dat je vliegt." Bij dit laatste kan ik me in ieder geval helemaal aansluiten.