Pittige trainingsweek met twee warme wedstrijden

Ik zit in een intensieve fase van m'n marathon training. Na een aantal weken met de nadruk op omvang mag (moet) de hartslag deze weken omhoog. Ik heb daarom ook een paar wedstrijdjes op de kalender staan. Uitdaging is echter wel om die ter voorbereiding op de marathon te lopen, dus niet puur met het doel om een zo goed mogelijke tijd te lopen.

Vorige week zondag stond 15 km tijdens de Just Aap Run op het programma. Georganiseerd door Gijs, ter ondersteuning van de Stichting Aap, waar Gijs werkzaam voor is. De opkomst was groot, het parcours mooi. Maar het was ook warm (20+ graden). Ik had me van te voren voorgenomen om gemiddeld met een hartslag rond de 155 te lopen. Door de warmte viel dat niet mee, ik moest me regelmatig inhouden. Het tweede rondje ging de hartslag wel naar de 160 maar met een relatief rustig begin was het gemiddelde 157. Met een tijd van 1.10 was ik tevreden.
Na een rustdag op maandag en een gegeven training op dinsdag, was het woensdag tijd voor een rondje weerwater in hartslag 140. M'n benen voelde na 2 dagen 'niksen' super.
Donderdag een tempoduurloop van Pia. Een mooie maar pittige trainingsvorm (12 x 4 minuten tempo + 1 minuut dribbelen) waardoor de gemiddelde hartslag weer in de buurt van de aaploop kwam.
Dat was reden om m'n plannen voor de fish potato run op zaterdag iets bij te stellen: geen hartslag 155-160 meer omdat ik daar deze week al genoeg op had gelopen, maar 165. In de praktijk: starten op 160 en opbouwen richting 170 met een laatste stukje 175. Geen 'dood of de gladiolen' maar zeker het 2e deel al lang niet meer confortabel.

De voorspellingen voor zaterdag waren van te voren al warm en benauwd, 25 graden. Dat bleek ook uit te komen. De hele week train je in de regen, de wedstrijden loop je in de warmte....
Dat betekende dus van te voren extra vocht inname, luchtig gekleed, een rustige warming up, de hartslag gedurende de wedstrijd extra in de gaten houden, bidon meenemen en gedurende de wedstrijd water/sponzen gebruiken om te koelen.
De 8 mijl / 12,88 km wedstrijd start in Urk en voert over een lange, rechte asfaltweg richting Emmeloord, de plaats waar ik ben opgegroeid. De eerste kilometer ging zoals gebruikelijk sneller dan gepland maar ondertussen werd ik links en rechts ingehaald door grote groepen lopers. Vanaf de 2e kilometer lag het tempo stabiel, de hartslag per kilometer oplopend met 1 slag per minuut. Vanaf kilometer 4 werd ik niet meer ingehaald maar moest ik m'n tempo beteugelen om de hartslag niet te snel op te laten lopen. Halverwege 'mocht' de hartslag geleidelijk richting de 170 en dat was ook nodig om het tempo vast te houden. Toen ontstond ook een slagveld in het loperspeloton. Veel mensen gingen wandelen / wankelen / zitten / liggen. Maar m'n voorbereiding en gedoseerde start zorgde er voor dat ik me goed bleef voelen en de laatste 2 km nog kon versnellen waarbij de hartslag richting 178 ging. De eindtijd was uiteindelijk 57.04. Een dik pr voor mij (en dat na een intensieve trainingsweek) en naar achteraf bleek, goed voor de 40e tijd bij de mannen recreanten (van de 737). Dat leverde natuurlijk een goed gevoel op: de vele trainingsuren betalen zich uit! Tegelijkertijd was het beeld van het 'strijdtoneel' (inclusief oververhitte lopers en ambulance) geen prettige. De warmte had veel lopers gesloopt.

Vandaag met Just Run weer 16,5 km gelopen. Volgende week staat de dam tot damloop op het programma! Maar voor het zover is, ga ik morgen nog naar Papendal voor een seminar 'natural running'. Heb ik nu al zin in :-)