Natural running (1): twee basisprincipes

Ik wil de komende tijd een aantal blog posts besteden aan 'natuurlijk lopen'. Zowel om m'n eigen visie hierover aan te scherpen en vast te leggen als om dit te delen. Elke post zal over een ander onderwerp gaan. Bijvoorbeeld: lichaamshouding, pasfrequentie, loop efficiëntie,transitie (overstappen naar andere loopstijl) en schoeisel. Ik zal proberen een aantal posts praktisch te maken (voor wie er direct wat mee wil doen) maar deze eerste post gaat over twee basisprincipes.

Het fundamentele uitgangspunt voor natural running is dat de mens vanuit de evolutie een lichaam heeft ontwikkeld dat gespecialiseerd is in langdurig hardlopen t.b.v. de jacht. Dat blijkt uit de structuur van botten, pezen en spieren, de wijze waarop longen werken, warmteregulatie, etc.. Een groot uithoudingsvermogen, gekoppeld aan het vrij hebben van 2 armen en handen (voor het meenemen van drinken en het dragen van wapens tijdens de jacht) waren van essentieel belang voor het voortbestaan.
Dat betekent dus ook dat hardlopen voor de mens een natuurlijke lichaamsactiviteit is.
Belangrijk is daarbij wel om onderscheid te maken tussen 'de mens' en 'een mens'. Het feit dat 'de mens' gemaakt is om hard te lopen, wil niet zeggen dat een 40 jarige stadsmens met 10 kilo overgewicht en 20 jaar inactiviteit 'gemaakt' is om van de ene dag op de andere de betonnen fietspaden als jachtgebied te te gebruiken voor een marathon. Het betekent echter wel dat deze persoon in aanleg tot langdurig hardlopen in staat is. Het lichaam (en de geest) zal alleen tijd nodig hebben om weer in een 'natuurlijke' staat te komen.

Een ander belangrijk principe is de focus op efficiëntie en daaraan gekoppeld: luisteren naar je lichaam (body sensing). Efficiëntie is een sleutelterm bij 'natural running'. Het zorgt er voor dat je geen energie verspilt, je hartslag bij een bepaalde snelheid zo laag mogelijk blijft, je minder snel geblesseerd raakt, je harder kan lopen met dezelfde inspanning, etc. Uithoudingsvermogen heeft alles te maken met efficiëntie.
Je kan echter alleen maar efficiënt lopen als je kan aanvoelen hoe je loopt. Als je voeten niet doof zijn voor de ondergrond en als je signalen van zowel je lichaam als omgeving kan en wil vertalen naar aanpassing aan je loopstijl. Alleen dan kan je efficiënt worden en blijven. Voor de oermens betekende dat het verschil tussen het wel en niet vangen van een prooi. En hoewel efficiëntie nu geen verschil meer maakt tussen leven en dood, zorgt het wel voor optimalisatie van een prestatie,voor het makkelijker blessurevrij blijven en dus en voor het meer en langer kunnen genieten van het hardlopen.