Drang tot lopen loopt uit de hand: 20 km in winterse sferen

Na de kick van afgelopen zaterdag, wilde ik het liefst zondag weer m'n hardloopschoenen aantrekken. Maar het weer werkte niet bepaald mee. En dat bleef zo op de maandag en dinsdag. Vandaag waren de belangrijkste fietspaden echter goed begaanbaar en nadat ik 's ochtends nog op de VU had gewerkt, stond 's middags me niets in de weg om m'n frees aan te trekken en mijn vakantie te vieren met een loopje.
Ik had van te voren alleen bepaald dat ik via het fietspad langs het spoor richting Almere Buiten zou lopen om vervolgens wel te zien waar mijn benen, hart en hoofd me naar toe zouden leiden. Dat werd een deels besneeuwde route richting de Oostvaardersplassen. Deze bracht mooie herinneringen naar boven over de voorbereiding op Rotterdam, zo'n 2 jaar geleden. Het tempo lag niet hoog, de paden werden steeds minder toegankelijk, maar het was prachtig. En zo voerde een bospad me vanaf het kassencomplex tot aan de rand van de oostvaardersplassen.
Tot zover hadden m'n benen naar m'n hart geluisterd maar het resultaat was wel dat ik een uur van huis was en dat de weg terug qua kilometers nauwelijks korter was maar wel zwaarder vanwege de tegenwind. Uiteindelijk besloot ik via de dijk richting Blok van Kuffeler te lopen en via de bekende route langs de observatiehut en de lepelaarsplassen richting de Parkwijk te gaan.
Zwaar is het woord wat beste past bij die route. De wind op de dijk stond pal tegen en gevoelsmatig was het een stuk kouder dan zaterdag (bij -9!). Het pad tussen Blok van Kuffeler en Waterwijk was besneeuwd en daardoor vergelijkbaar met een loopje over het strand over een lengte van 3 km.
Uiteindelijk kwam ik 2 uur en 20 km later weer thuis. Moe, hongerig met stijve bovenbenen en pijnlijke kuiten. Dit was meer dan ik van plan was. Maar desondanks: een mooi begin van de vakantie :-)