High tech, low tech, no tech en het gevoel van vrijheid

Eén van de mooiste ervaringen tijdens het lopen is het gevoel van vrijheid. Dat ervaarde ik afgelopen dinsdag heel sterk toen ik een uurtje ging hardlopen in de bossen bij Zeist. Het aardige was dat het te danken was aan een balans tussen no tech, low tech en high tech.

No tech: halverwege het rondje liep ik zo'n 2 kilometer blootvoets. Ik doe dit af en toe tijdens m'n trainingen en het blijft een bijzondere ervaring, zeker als je blootvoets loopt op gras of een bospad. Tegelijkertijd merk ik dat zeker de eerste honderden meters m'n voeten wat schrikachtig zijn als ze een takje of dennenappel voelen en dat ik daarna toch geconcentreerder loop, meer focus op de weg voor me en m'n snelheid wat beperk. De vrijheid aan m'n voeten is geweldig maar zorgt dus voor wat minder vrijheid in m'n hoofd.

Low tech: de rest van het rondje liep ik op m'n nike free 3.0. In mijn 'schoenen arsenaal' de schoen met de minste demping en ondersteuning. Natuurlijk is dit geen blootvoets lopen maar in mijn beleving (een persoonlijk gevoel dus) voelt deze schoen wel erg natuurlijk aan en geeft het me tijdens het lopen een gevoel van vrijheid. Ik heb veel beter contact met de ondergrond dan met een traditionele schoen maar hoef met m'n gedachten niet bij scherpe steentjes, takjes, etc. bezig te zijn.
De demping, hoe gering ook, zorgt ook in m'n reguliere trainingen voor een goede balans met onnatuurlijke ondergrond zoals asfalt en beton (een in Almere veel voorkomende ondergrond voor fietspaden). Want ik moet eerlijk bekennen dat blootvoetslopen op asfalt wel te doen is maar dat ik het absoluut niet fijn vind voelen. Niet vanwege de impact, maar omdat beton en asfalt voor mij niet als een natuurlijke loopondergrond aanvoelen.

High tech: lopen in de natuur geeft helemaal een gevoel van vrijheid als je op gevoel willekeurige paden inslaat. Je ondertussen niet bezig hoeft te houden met de vraag of je nog wel de weg naar huis terugvindt. Dinsdag maakte ik voor het eerst gebruik van de mogelijkheden van m'n sporthorloge om de startlocatie terug te vinden. Met als resultaat dat ik in de Zeister bossen op gevoel 45 minuten lang fietspaden, ruiterpaden, nordic walking paden en een wirwar van kleine bospaden insloeg om daarna via de GPS in 15 minuten de kortste weg terug naar het beginpunt te lopen.

Lopen op blote voeten, m'n free 3.0 en met m'n Garming 410 zorgden aldus dinsdag voor een perfect gevoel van vrijheid.