zondag 20 juni 2010

Gevarieerde duurloop van 16 kilometer waarvan 9 blootvoets

Nadat ik de afgelopen maanden een paar keer 1 tot 2 kilometer blootvoets had hardgelopen als variatie tijdens een training, besloot ik dat het vandaag tijd was om het eens als hoofdingrediënt van de training te proberen. Ik had daarvoor een parcours tussen het kasteel en de Kemphaan op het oog, bestaande uit voornamelijk wandel- en ruiterpaden en enkele verbindende stukjes asfalt.


Na 3 kilometer op schoenen er naar toe te zijn gelopen, bleek echter dat er toch een verschil is tussen een pad dat er natuurlijk uitziet en een pad dat prettig loopbaar is. Ik was van plan om als eerste het looppad door het Weteringpark te nemen richting het ruiterpad naast het Stanleypad en de woonboten. Het looppad door het Weteringpark is zo'n 1 1/2 jaar geleden aangelegd en zowel alleen als met de loopgroep heb ik er meerdere keren opgelopen. Op hardloopschoenen een perfect pad, maar waar ik niet bij stil had gestaan was dat de toplaag voornamelijk bestaat uit kleine kiezels. Op blote voeten voelde het alles behalve prettig met als gevolg dat ik de route bijstelde en de korte, geasfalteerde route richting het ruiterpad koos. Een beetje een valse start dus, maar vervolgens ging het prima. Na een kilometer afalt volgde het ruiterpad: zo'n 1 1/2 kilometer rul zand. Een pittig stuk maar het lukte me om het tempo onder de 5 minuten de kilometer te houden.
Na dit ruiterpad ging het rechtsaf het bos in. Dit is een prachtig hardloopgebied en er liggen diverse paden die je richting landgoed De Kemphaan voeren. Ook hier zijn echter een aantal van deze paden voorzien van een toplaag met kleine kiezels dus het was twee keer even zoeken naar de juiste afslag, maar het lukte om op de zanderige paden te blijven. Na een kleine 3 kilometer was ik uit het bos, pakte een klein stukje asfalt bij de Kemphaan, vond weer een ruiterpad en belandde weer in het bosgebied. Hier was ik op de heenweg ook langsgekomen, en ik koos er voor om exact dezelfde weg terug te gaan: het bos uit en het ruiterpad op richting het Kasteel. Het mulle zandpad was dit keer nog zwaarder en ik merkte dat m'n benen vermoeid werden. Daarom besloot ik, na 9 kilometer blootvoets te hebben hardgelopen, dat het tijd was om de laatste 3 kilometer weer m'n Nike's aan te doen.
Al met al een motiverende training!

Geen opmerkingen: