Praktijkbegeleider in de Sport

Ik kreeg deze week m'n diploma 'praktijkbegeleider in de sport' binnen. Dat betekent dat ik nu formeel een trainer in opleiding mag begeleiden. Dat moet voor Paul toch een hele geruststelling zijn :-)
Ik moet eerlijk bekennen dat het behalen van dit diploma voelde als een 'moetje'. Het hele concept van het werken met proeven van bekwaamheden vind ik wel goed maar daar waar je bij het behalen van je trainersdiploma echt het gevoel had ergens naar toe te werken, was dat nu niet het geval.

Het training geven stond dinsdag centraal. Ik gaf interval aan de A groep maar omdat het lichtjes vroor en sneeuw verwacht werd, stond veiligheid voorop. Dat betekende voor de groep: vanaf een beginpunt een paar honderd meter dribbelen (daarmee ook het parcours verkennend) en daarna in een hoger tempo heen en terug te lopen, vervolgens weer verder te dribbelen en dit nog een keer te herhalen. De tweede keer was dus de afstand langer. Net rond het laatste tempostuk begon het daadwerkelijk te sneeuwen waarna we in een rustig tempo richting de sporthal zijn gelopen.

Donderdag is een vaste loopdag maar omdat Mart jarig was, sloeg ik deze over. Zaterdagochtend lukte het echter wel om vlak voor Mart z'n cross nog mee te trainen. Van te voren was ik wel benieuwd of de opkomst groot zou zijn of niet. Dat viel reuze mee! De A/B groep was goed gevuld en Henk gaf een prima circuit training inclusief brug, trappen, sprint en touwtje springen.
Daarna was het snel de auto in om met Mart naar Amersfoort te gaan voor een KNAU cross. De wedstrijdtactiek was om rustig te starten vanwege de beperkte hoeveelheid training van Mart in de afgelopen weken en het feit dat het om een cross over 3.5 km ging. Mart hield zich perfect aan de tactiek. In een veld van 41 jongens (zijn leeftijd of een jaartje ouder) lag hij na de start op de 35 plaats maar uiteindelijk eindigde hij met een zeer gevoel 15e.

Zondag deden we allebei mee aan de snertloop van de AVA. Dat is vooral een loopje voor de lol: geen opgespelde rugnummers, geen startschot, geen formele eindtijd. Er wordt nauwelijks ruchtbaarheid aan gegeven. Mart koos voor de 2 1/2 km, ik voor de 10. Voor Mart betekende dat een lekkere tempoloop, voor mij was het behoorlijk afzien. Ik startte in een tempo rond de 4.30 de km en mede door het kleine deelnemersveld liep ik zo'n 9 km alleen. Met een iets zakkend tempo gedurende de loop, voelde het minder soepel als vorige week tijdens de TVA loop maar na even samen uitgelopen te hebben op de atletiekbaan gingen we toch met een goed gevoel naar huis.

Als afsluiting van dit weekeind heb ik vanavond de lesvoorbereiding van Paul voor a.s. dinsdag bekeken en van commentaar voorzien.

Kortom: het was weer een zeer gevarieerde loopweek!